In gesprek met Jan Nuland (66)

Jan Nuland, bijna 66 jaar, opgegroeid op een boerderij in Hernen, komt uit een gezin van tien kinderen en was de jongste van de familie. "Mijn oudste broer is nu 86, en ik was de enige van ons die gestudeerd heeft." Jan behaalde een master in sociale geografie, maar hij voelde zich altijd meer praktisch ingesteld. "Ik ben geen onderzoeker, ik ben veel meer iemand die graag met zijn handen werkt. Het stilzitten van mijn ambtenarenbaan wilde ik graag compenseren." Toen hij met pensioen ging, maakte Jan een bewuste keuze om actief te blijven. “Ik snap niet dat mensen weer een kantoorbaantje nemen als ze met pensioen gaan.”

Drie jaar voor zijn pensioen begon hij na te denken over wat hij wilde doen en volgde hij een cursus tot fietsenmaker. Hiervoor nam ik twee maanden verlof om de fulltime studie af te ronden. "Ik wilde niet zomaar stilzitten na mijn pensioen.”

Na de opleiding begon hij fietsen te repareren voor familie en vrienden, en later voor vluchtelingen. Tegenwoordig rijdt hij ook voedsel rond voor de voedselbank. "Het geeft me energie om anderen te helpen," zegt hij trots.

Toen Jan rond zijn 60e begon na te denken over zijn pensioen, besloot hij met zijn vrouw een Pensioen In Zicht-cursus (PIZ) te volgen. “Structuur is voor mij belangrijk, dus ik heb met mezelf afgesproken dat ik elke dag om 8 uur opsta en iets gepland heb voor de dag. Als ik opzie tegen een dag, dan weet ik dat er iets niet goed is." Een waardevolle vraag die ik op de PIZ-cursus kreeg was: ‘Welke elementen uit je werk wil je meenemen naar je pensioen' en 'wat levert werk je op wat je niet wil missen?’ Dit zette mij goed aan het denken.

“Als ik opzie tegen een dag zit er iets niet goed.”

De overgang van werken naar pensioen beviel Jan goed. "Het fijne van stoppen met werken is dat het leven een stuk simpeler wordt en een enorme druk van je schouders valt. Pas als je stopt, voel je hoe zwaar die last eigenlijk was." Toch heeft hij ook reflecties. "Achteraf had ik überhaupt moeten nadenken over een carrièreswitch. De laatste twee jaar voor mijn pensioen had ik de passie voor mijn werk verloren. Als ik die terug had kunnen vinden, had ik nog met plezier door kunnen werken. Ik had deze optie graag willen overwegen als ik het over kon doen."

“Het fijne van stoppen met werken is dat het leven een stuk simpeler wordt en een druk van je schouders valt” Het is zo van zelf sprekend dat je het niet voelt, maar als je stopt voel je het wel”

Vrijwilligerswerk is een belangrijk onderdeel van Jan's leven. Hij repareert fietsen voor onder andere vluchtelingen en is betrokken bij verschillende initiatieven zoals het koken voor daklozen en het tegengaan van voedselverspilling. "Bij het Huis van Compassie in Nijmegen koken we met voedsel dat anders weggegooid zou worden en dit breng ik rond. Het is belangrijk om iets zinvols te doen en bij te dragen aan de gemeenschap."

Hij heeft een SmartBike die mooie fietsklimmen simuleert. Om de hersenen fit te houden doet Jan Cryptogrammen, blijft hij betrokken wat er in de wereld gebeurt en volgt hij actualiteitsprogramma’s. Via het Hoger Onderwijs voor Ouderen (HOVO) neemt hij deel aan fysieke colleges.

Zijn advies aan anderen die met pensioen gaan? "Zorg dat je zin hebt in wat je doet. Het leven wordt veel leuker als je actief blijft, zowel mentaal als fysiek." Jan blijft zelf fit door te hardlopen en te racefietsen, en hij heeft zelfs zes keer de Alpe d'Huez beklommen op één dag.

"Je moet je dagen zo organiseren dat je er zin in hebt. Dat vraagt wel wat inspanning, maar het is zeker de moeite waard."

Voor Jan is pensioen geen einde, maar een kans om nieuwe dingen te ontdekken en actief te blijven. "Doen wat je leuk vindt, dat is de sleutel," zegt hij. "Dan is het allemaal haalbaar."

“Zin hebben in de dag!”