In gesprek met Wim Slebus!

Wim Slebus is een man van 70 jaar die na een lange en indrukwekkende carrière bij de overheid nu volop geniet van zijn pensioen. Hij werkte bijna 48 jaar bij diverse gemeenten waarvan ruim 35 jaar als leidinggevende van de afdeling facilitaire zaken bij de gemeente Oss. In 2012 veranderde hij na een grote reorganisatie van functie en kreeg hij een totaal nieuwe rol als wijkregisseur en werd daarmee de verbindende schakel tussen diverse wijken/dorpen en de gemeente vice versa op het gebied van leefbaarheid en veiligheid. Een grote overgang van volledig intern gerichte naar 100% extern gerichte werkzaamheden.

“Het waren mooie tijden” vertelt Wim die met grote dankbaarheid en voldoening terugkijkt op zijn lange werkzame leven.

Wim ging midden in coronatijd zonder een echt afscheid met pensioen. Dit “digitale” afscheid viel hem als echt mensenmens met een groot netwerk aanvankelijk zwaar. Toen hij op 67jarige leeftijd met pensioen ging, kwam hij niet stil te zitten. Hij was goed voorbereid en begon drie jaren ervoor met het afbouwen via de 80/90/100 regeling. (80% werken, 90% salaris en 100% pensioenopbouw).

Wims’ agenda is zeer goed gevuld. Hij bezoekt graag samen met zijn vrouw veelvuldig musea, theaters en de filmliga. Hij is al 28 jaar lid van een culinaire herenkookclub. 8 avonden per jaar lekker “achter de kachel” en samen elk jaar een weekje weg.  

Ook is hij actief lid van IVN en een groot supporter van PSV. Daarnaast is hij lid van Probus, een vriendenclub voor gepensioneerde professionals die elke veertien dagen een lunchbijeenkomst met een lezing organiseert en een paar keer per jaar een excursie/uitstapje maakt. Wim is volop actief op sociale media.

Zijn 5 kleinkinderen zijn heel belangrijk voor hem en zijn vrouw. Er wordt veelvuldig periodiek opgepast en samen met zijn vrouw doen ze veel leuke dingen met de kids.  

"Advies: maak vooraf duidelijke afspraken met de ouders over de “regels” die gelden. Pas alleen op als je dit echt leuk vindt en doe het vooral ook voor je eigen levensgeluk."

Naast deze sociale en culturele activiteiten is Wim ook fysiek actief. “Mijn doel is om gemiddeld minstens 80.000 stappen per week te zetten” zegt hij trots. Hij wandelt en/of fietst met zijn vrouw en vrienden en onderneemt veel uitstapjes. Hij doet dingen samen en los van elkaar. Het is belangrijk dat je elkaar de ruimte geeft; “Mijn vrouw ging bewust een halfjaar later met pensioen zodat we niet meteen in elkaars vaarwater zitten. Blijf het individu dat je bent”.

Wim heeft ook zijn eigen gezondheid in eigen handen genomen. Hij kreeg een aantal jaren geleden te horen dat hij diabetes 2 heeft. Door een complete leefstijlverandering (“Keer diabetes 2 om”) heeft hij deze ziekte grotendeels overwonnen. Koolhydraatarm eten, veel bewegen, goed slapen en weinig alcohol. “Actief in je hoofd blijven en gezond actief met je lijf, dat is de sleutel”

Vrijwilligerswerk speelt ook een grote rol in het leven van Wim. Hij is actief bij een buurtpreventieteam dat bijna dagelijks in de wijk surveilleert. Ook verzamelt hij periodiek zwerfafval de eigen wijk. “Samen houden wij onze wijk schoon, heel en veilig” Ook is het surveillant bij toets- en examenweken op de middelbare school van zijn oudste kleindochter. Daarnaast genieten zijn vrouw en hij volop van de meerdere vakanties/stedentrips per jaar (vaak in zijn geliefde Frankrijk).

Wim heeft duidelijke adviezen voor mensen die binnenkort met pensioen gaan; “Blijf je eigen dingen doen, zorg dat je eigen identiteit behouden blijft en bespreek het naderende pensioen uitvoerig met je partner. Geef elkaar de ruimte. Doe vooral wat je leuk vindt en zeg “nee” als het niet goed voelt. Blijf altijd met elkaar echt communiceren en zorg voor openheid en houd vooral jezelf verantwoordelijk voor je eigen geluk. Ga niet samen tegelijk met pensioen maar zorg ervoor dat een van de partners eerder “landt” dan de ander.

Kortom; hou zoveel mogelijk de regie over je eigen leven”.

Hij sluit af met een krachtige boodschap; “Mensen vragen wel eens of ik niet bang was om in een gat te vallen na mijn pensioen maar dan denk ik: hoe dan? Blijf jezelf uitdagen, blijf leren en vooral……blijf genieten van het leven”.