Interview Marij van Deutekom, rector NSG

Zou je in het kort wat over jezelf willen vertellen?

Ik ben Marij van Deutekom, een echt onderwijsmens van 67 jaar. Ik ben geboren in Den Bosch en ben in Nijmegen Engels, Amerikaanse letterkunde, gaan studeren. Ik ben begonnen als docent, eerst op het Stedelijk Gymnasium. Later heb ik een Master in Educational Management behaald. Er zijn veel dingen die ik graag doe, mijn grootste hobby is lezen en ik ben altijd geïnteresseerd in de actualiteit. Ook maak ik graag tijd vrij voor mijn kinderen en kleinkinderen. In principe wilde ik niet vastzitten aan een vaste oppasdag, maar door moeilijkheden met het vinden van opvang, pas ik nu op donderdag op. Het fijne is dat mijn kinderen begrijpen dat ik niet te veel aan het oppassen wil vastzitten.
 

Zou je willen vertellen wat het leukste werk is dat je gedaan hebt in je werkzame leven?

Ik houd van variatie, pionieren, uitdagingen aangaan en contact hebben met mensen. Ik geniet ervan om op verschillende niveaus actief te zijn. De Raad van Toezicht boeit me, maar ook het rondlopen op school en in gesprek gaan met leerlingen. Het leidinggevende aspect vind ik ook interessant, om visie en drive om te zetten in praktijk. Samenwerken met anderen om dit te realiseren werkt heel inspirerend. Ik heb het geluk gehad om van mijn passie mijn werk te kunnen maken. 

“Doe iets waar je in gelooft, of waar je passie voor hebt”

Als je verbinding maakt met anderen, wordt je werk vaak makkelijker. Ga met oprechtheid en nieuwsgierigheid naar bijvoorbeeld een netwerkbijeenkomst en toon interesse in de ander. Niet alles hoeft op dat moment een direct nut te hebben

“Niet gaan netwerken omdat je er alleen winst mee wil behalen”

Toen ben je met pensioen gegaan, maar weer snel aan de slag bij NSG, hoe ging dat? En hoeveel tijd zat daartussen?

Achteraf gezien ging het heel snel. Ik was druk bezig in de zomer, met allerlei zaken zoals verhuizen. Het was pas zo'n twee weken iets rustiger toen de bestuurder van @VO Campus mij belde. We kenden elkaar al wat langer, van toen ik bestuurder was van Notre Dame in Ubbergen. Hij belde me op een donderdag op, of ik tijdelijk rector wilde worden. Ik zat er niet op te wachten maar vond het ook wel bijzonder dat hij mij daarvoor vroeg. Ik ben er serieus over gaan nadenken om tijdelijk te helpen. Maandag kwam hij bij me langs om nog wat meer informatie te geven en toen heb ik ja gezegd. Een week later begon ik. Officieel ben ik in december '22 met pensioen gegaan en begin september '23 weer aan de slag gegaan.

Hoeveel uur per week werk je nu?

Ik werk 0,6 fte, dat zijn 3 dagen in de week. Ik probeer maandag, woensdag en vrijdag aan te houden, maar omdat alles zo snel ging, had ik al bepaalde privé-afspraken staan. Dan werk ik bijvoorbeeld een andere dag in de week. Het is redelijk flexibel. Ik merk wel dat je weer meer betrokken raakt, en daardoor ook wat langer met werk bezig bent. Ik ben bv aangesloten bij een studiedag en bekijk waar het handig is om aanwezig te zijn. Bijvoorbeeld bij vergaderingen van de ouderraad of de MR. Waar ik denk nodig te zijn, probeer ik er ook bij te zijn. Het is een tijdelijke functie, waarin ik de rector vervang die met verlof is. De afspraak is dat ik werk tot de kerst. Ik wil niet te lang doorwerken, maar wil mensen ook niet in de steek laten. Dus bijvoorbeeld na de kerst afbouwen naar minder dagen per week. 

Naast de NSG om, doe je verder nog dingen om actief te blijven? Zowel mentaal als fysiek.

Qua sporten ben ik nog niet tevreden. Fietsen naar het werk en op een normale manier bewegen doe ik wel. Ik volg actief de gebeurtenissen, ook al ben ik met pensioen. Ik vind het fijn om bij te blijven bij de ontwikkelingen en erover te praten met vrienden. Ik probeer een mix te hebben van goede vrienden, vriendinnen en kennissen. Ik denk zelf dat stilzitten, zowel letterlijk als figuurlijk, niet bij mij past. Ik wil weten wat er in de wereld gebeurt. Voor mijn gevoel houdt dat ook je geest scherp. Op sportief gebied zou ik meer kunnen doen, daar wil ik meer prioriteit aan geven. Dat hoort bij mijn goede voornemens. 

Heb je nog tips voor mensen die bijna met pensioen gaan en nog niet weten hoe ze hun pensioen willen invullen?

Als ik terugdenk, zeiden veel mensen tegen mij: "Nou Marij, ik ben benieuwd wat je ervan gaat vinden, maar pas op voor het zwarte gat." Ik geloofde daar nooit in. Toch, als het zover is, als je uit een hele drukke baan komt en ineens niets meer hoeft, ervaar je een hele nieuwe fase. Daar moet je je toe verhouden. In de eerste maanden, gun jezelf dat je het even niet weet. Ik had een halfjaar nodig om te landen, terwijl ik dat zelf niet eens in de gaten had. Ik werd erg snel onrustig en kon bijna niet stilzitten zonder iets productiefs te gaan doen.

Blijf je gevoel volgen! Geniet van het gevoel dat er even niets hoeft. AOW en pensioen zijn ook erg luxe, geld krijgen zonder ervoor te werken. Je kunt onrustig worden van het feit dat je niets hoeft, maar probeer dat als iets positiefs te zien. Afwisseling tussen actief bezig zijn en even niets doen is erg fijn. Dat er een stukje rust tussen zit, is belangrijk. Net als structuur en ritme, iets hebben om voor op te staan. Voel de voordelen van dingen, en neem je voor om positief in het leven te staan. Je kunt kiezen hoe je ergens in gaat staan, zie het als een uitdaging. Vraag aan anderen hoe je overkomt, praat erover met kinderen en vrienden. Ga niet in de klaagstand zitten en je slachtoffer voelen als het tegenzit of als iets niet zo gemakkelijk is. Leef zoveel mogelijk vanuit het idee wat er wél kan en wat er wél is.

Heb je nog een mooie slogan ter afsluiting?

"Geniet van de leuke dingen, het kan zo afgelopen zijn."